Odczuwasz brak satysfakcji i radości z rzeczy bądź sytuacji, które pozornie mogłyby wprawiać Cię w ekscytację?
Czy sukces w pracy traktujesz jako coś, co nie ma prawdziwego sensu ?
Czy wyjazd do pięknego miejsca kończy się jedynie na samym wyjeździe, a potem zastanawiasz się, co dalej?
Dodatkowo odczuwasz, że twoje ciało jest spięte - bóle kręgosłupa, bóle brzucha.
Może ten temat pracuje w Tobie...
To ważne, by zwrócić uwagę na ten brak satysfakcji i poczucia sensu, ponieważ może to wskazywać na głębsze potrzeby, które nie zostały zaspokojone. Często, w wyniku różnych okoliczności życiowych, możemy zagubić kontakt ze swoimi prawdziwymi pragnieniami i potrzebami.
Wycofywanie się emocjonalne, o którym wcześniej mówiliśmy, może być jednym z powodów, dla którego nie doświadczamy pełni satysfakcji i radości. Kiedy zamrażamy nasze emocje, również zamrażamy nasze pragnienia i potrzeby. Robimy to, aby uniknąć bólu i rozczarowania, ale w rezultacie tracimy kontakt z naszym wewnętrznym ja.
Być może warto zatrzymać się na chwilę i zastanowić się, jakie są pragnienia i potrzeby w różnych sferach życia.
Czy jesteś w zgodzie z tym, co naprawdę ważne dla Ciebie? Czy pozwoliłeś sobie na ich wyrażenie i realizację, czy może w pewnym momencie zamroziłeś je, bo wydawało Ci się to łatwiejsze?
Praca nad odzyskaniem kontaktu ze swoimi potrzebami i pragnieniami może wymagać pracy nad samoświadomością i autorefleksją. Możesz spróbować pytać siebie, co naprawdę chcesz i czego potrzebujesz w różnych aspektach życia. Możesz eksperymentować i odkrywać nowe rzeczy, które mogą wzbudzić w Tobie pasję i radość.
Pamiętaj, że jesteś twórcą swojego życia. Masz moc i możliwość dokonywania wyborów, które będą bardziej zgodne z Twoimi pragnieniami i wartościami. Nie bój się zanurzyć w swoich emocjach i potrzebach, ponieważ to właśnie tam kryje się siła i autentyczność.
Często zdarza się, że ludzie sięgać po mechanizmy obronne, takie jak zamrożenie emocjonalne czy wycofanie, jako sposób na uniknięcie bólu, niepokoju i odrzutu. Jest to rodzaj zabezpieczenia przed możliwością doświadczania trudnych emocji, szczególnie w kontekście zbliżenia się do swoich wrażeń.
Wycofanie emocjonalne polega na oddaleniu się od swoich emocji, stłumieniu ich lub utrzymywaniu ich na dystans. Może się to objawiać jako uczucie pustki, braku satysfakcji czy radości, nawet w sytuacjach, które z pozoru powinny nas ekscytować. To wynika z tego, że wycofujemy się emocjonalnie, aby uniknąć bolesnych doznań. Boimy się, że jeśli otworzymy się na swoje emocje, zostaniemy skrzywdzeni lub odrzuceni. W rezultacie, wybieramy bezpieczne, ale jednocześnie ograniczające zachowania emocjonalne.
Jednakże, wycofanie emocjonalne może również prowadzić do pewnych negatywnych konsekwencji. Może ograniczać naszą zdolność do nawiązywania autentycznych głębszych relacji z innymi ludźmi, ponieważ trudno nam wyrazić swoje potrzeby i uczucia. Może nas też oddzielać od wewnętrznej autentyczności i głębi emocjonalnej, co może prowadzić do poczucia utraty sensu w życiu.
Praca nad zbliżeniem się do swoich emocji wymaga odwagi i pewnej dozy ryzyka. Oznacza to bycie gotowym na możliwość doświadczania bólu, ale także radości i satysfakcji, które są częścią ludzkiego doświadczenia. Bycie emocjonalnie otwartym pozwala nam na pełniejsze doświadczanie życia, z wszystkimi jego wzlotami i upadkami.
Główną przyczyną wypierania uczuć przez dzieci są krzywdy i okrucieństwa wyrządzane im przez dorosłych (Miller, 1995).
Zamrożenie emocjonalne, znane również jako tłumienie emocji, to stan, w którym osoba ogranicza, hamuje lub wyłącza swoje emocje. Oznacza to, że staramy się nie czuć i nie wyrażać swoich uczuć w sposób naturalny lub właściwy dla danej sytuacji. Bo tak łatwiej bezpieczniej.
Wycofanie, zamrożenie - jest pozornie bezpieczne lecz długotrwałe niesie za sobą szereg negatywnych konsekwencji.
Takich jak:
Pogorszenie samopoczucia : Zamrożenie emocjonalne może prowadzić do chronicznego stresu, niepokoju i depresji. Tłumienie i ignorowanie emocji może powodować nagromadzenie napięcia emocjonalnego, które negatywnie wpływa na samopoczucie i jakość życia.
Trudności w relacjach interpersonalnych: Osoby zamrożone emocjonalnie mogą mieć trudności w budowaniu autentycznych bliskich relacji, komunikowaniu swoich potrzeb i rozumieniu emocji innych. ( Trudności te wiążą się z tym, że dane osoby same nie zdają sobie sprawy z tego czym są ich potrzeby i czego potrzebują)
Problemy zdrowotne: Badania sugerują, że zamrożenie emocjonalne może wpływać na zdrowie fizyczne. Stres emocjonalny, który pozostaje niewyrażony i niezrozumiany, może prowadzić do zwiększonego ryzyka wystąpienia problemów zdrowotnych, takich jak choroby serca, nadciśnienie tętnicze, zaburzenia układu immunologicznego i trudności w regulacji hormonalnej.
Utrata autentyczności: Osoby, które zamykają się emocjonalnie, często tracą kontakt z własnymi autentycznymi uczuciami i potrzebami. Mogą stawać się oderwane od swojej wewnętrznej prawdy i tracić poczucie tożsamości. To może prowadzić do poczucia pustki, dezorientacji i utraty sensu w życiu.
Trudności w samoregulacji emocjonalnej: Wycofanie się z emocji i zamrożenie emocjonalne mogą utrudniać zdolność do skutecznego regulowania emocji. Osoby zamrożone emocjonalnie mogą mieć trudności w rozpoznawaniu, rozumieniu i wyrażaniu swoich uczuć. To może prowadzić do impulsywnych reakcji, trudności w radzeniu sobie ze stresem i ograniczonej elastyczności emocjonalnej.
Nigdy nie jest za późno na uzdrowienie relacji. Tutaj wchodzi na tapetę praca z Wewnętrznym Dzieckiem będącej źródłem naturalnej motywacji i siły do życia. Czym jest terapia wewnętrznego dziecka? Jak odkryć, zrozumieć i dać siłę swojemu wewnętrznemu dziecku? A dzięki temu podnieść swoją samoocenę - móc wpływać konstruktywnie na jakość swojego życia?
Terapia wewnętrznego dziecka powstała na podstawie prac terapeutki Alice Miller oraz praktyki i teorii humanistycznej psychologii w USA. Wewnętrzne Dziecko, które tkwi w każdym z nas to inaczej rozumiany zapis wspomnień, przeżyć ukształtowanych schematów myślowych w dzieciństwie. Owe schematy i doświadczenia z dzieciństwa odgrywają kluczową rolę w kształtowaniu się osobowości człowieka i wpływają na jego funkcjonowanie w dorosłym życiu.
CZYM JEST PRACA Z WEWNĘTRZNYM DZIECKIEM?!
Praca z wewnętrznym dzieckiem to nic innego jak część pracy ze sobą, uświadomienie sobie tego co ukryte. Zagłębianie się w swojej nieświadomości, ujawnienie nieświadomych emocji, odczuć, doznań, które wypływają destruktywnie na nasz przeżywanie i odbieranie rzeczywistości ,, tu i teraz". Podczas terapii dokonujemy autorefleksji i analizy przeżywanych emocji, zastanawiamy się nad swoimi potrzebami i tym czego nam brakowało w okresie dzieciństwa. Kluczowym jest nawiązanie relacji ze swoją częścią dziecięcą, świadomość braku, ran z tego okresu daje świadomość i tłumaczy występowanie owych reakcji na dane sytuacje i odczuwanych emocji w dorosłym życiu. Dzięki pogłębianiu kontaktu z samym sobą, nabieramy samoświadomości swoich uczuć, potrzeb i emocji oraz umiejętności radzenia sobie z tymi emocjami, traumami jak i codziennymi problemami.
Doświadczenia z dzieciństwa wpływają na nasze funkcjonowanie w dorosłym życiu. Mogą manifestować się po przez stłumiona złość - reakcje złością na sytuacje ,, tu i teraz". reakcje impulsywne, złośliwe w sytuacji która pozornie nie powinna wywoływać złości to nic innego jak braki, traumy , nie zaspokojone potrzeby z dzieciństwa które teraz objawiają się przez odczucia i manifestują po przez zachowanie. Owe doświadczenia wpływają i ujawniają się również w zaburzeniach lękowych. Lęki, których do końca nie rozumiesz, a które pogarszają Twoje samopoczucie i zatrzymają w działaniu. Obniżają motywację i chęć do podejmowania aktywnego działania.
Krytyczny głos utrwalony z okresu dzieciństwa który mówi nie dasz rady , to nie dla Ciebie blokuje Cię i nie pozwala działać jednocześnie obniżając samoocenę. Dopiero uświadomienie sobie z czego to wynika i dlaczego tak się dzieje może powodować uporanie się z tym. Świadomość tego co może to powodować i dlaczego tak się dzieje może dać Ci siłę i możliwość na nowo zaspokojenia swoich potrzeb i uporania się z natarczywymi uczuciami. Możesz zacząć żyć lepiej, na nowo, możesz odkryć w tym wszystkim prawdziwego siebie… uświadomić sobie to czego chcesz, czego potrzebujesz i jak możesz to zrobić. Właśnie poprzez nawiązanie kontaktu z Twoją własną stłumioną częścią osobowości – z Twoim Wewnętrznym Dzieckiem. W tej terapii pracujemy stosując wizualizacje, dialogi wewnętrzne pozwalając zbudować ciepłą i bliską relację dorosłego z jego ,, ja dziecięcym".
Skutkuje to zyskiwaniem większej dojrzałości w związkach, umiejętnością zaopiekowania się swoim Wewnętrznym Dzieckiem i możliwością zaspokojenia potrzeb, które były pominięte w okresie, gdy byliśmy dziećmi.
Pewnie nie raz byłeś w sytuacji gdy emocje zawładnęły nad twoim zachowaniem i nie wiedząc dlaczego postąpiłeś w sposób niekontrolowany, kiedy emocje biorą górę i nie wiedząc czemu poddajesz się konkretnym zrachowaniom, czy wyobrażeniom w sytuacji w jakiej się znajdujesz. Odbieramy sytuacje, słowa i komunikaty innych osób nie koniecznie w tej intencji w której są one nam przekazywane. Kierujemy się swoim własnym odbiorem rzeczywistości. Nadajemy mu znaczenie, a owe znaczenie tworzy się w naszym umyśle właśnie po przez doznania i doświadczenia z okresu dzieciństwa. Te emocje bardzo silne i trudno sobie z nimi poradzić. Przeżywany smutek, złość którego powodu do końca nie rozumiemy niekorzystanie wpływa na nas i na relacje z innymi.
Zaistniałe stany emocjonalne prowadzą do zachowań, których nie planujemy - mówimy coś czego wcale nie chcemy powiedzieć, krzyczymy na bliskich. Czy są Ci bliskie takie sytuacje w których łatwo się denerwujesz, płaczesz bez powodu, nie panujesz nad sobą, albo robisz z siebie ofiarę? Zupełnie tak jakbyś nie miał pełnej kontroli nad tym co czujesz i co robisz?
Wszystkie te zachowania to manifestacja nie zaspokojonych potrzeb i ukrytych uczuć ,, wewnętrznego dziecka" , nieświadomej części ,, ja". A dzieje się tak w jednym celu - chcesz poczuć się lepiej, chcesz w końcu pozbyć się napięcia i niepokoju który Ci doskwiera. Do tego w furii, w natłoku przeżywanych emocji czujesz się zagubiony i oczekujesz od innych zrozumienia wsparcia, iż domyślą się o co Ci chodzi i zaspokoją twoje potrzeby.
Jak oni mają to wiedzieć, kiedy tak naprawdę Ty sam nie wiesz czego potrzebujesz, dlaczego odczuwasz dane emocje, co się z Tobą dzieje i dlaczego?! Co jest przyczyną ?! I to dopiero praca z wewnętrznym dzieckiem, zagłębienie się w uczucia, autorefleksja, może przynieść efekty i konstruktywnie wpływać na samopoczucie i relacje z samym sobą jak i bliskimi. Gdy uświadomisz sobie swoje potrzeby, przyczynę swoich zachowań będziesz mógł przejąć kontrolę nad swoimi stanami emocjonalnymi.
Ty kierujesz swoim życiem. Nasze wewnętrzne dziecko jest w nas a my musimy się nim zaopiekować. Dać sobie wsparcie, zrozumienie. Uświadomić sobie i zaspokoić potrzeby które nie zostały zaspokojone w okresie gdy byliśmy dziećmi. Chociaż nasi rodzice byli najlepszymi rodzicami jakimi mogli być w danym momencie. Nie zawsze mieli świadomość tego czego potrzebujemy, nieświadomie dla naszego dobra mogli ujawniać głos krytyka, nadopiekuńczość, lęk przed oceną czy wdrukować potrzebę spełniania oczekiwań innych. Wewnątrz każdego z nas znajduje się dziecko o różnym stopniu rozwoju i niezaspokojonych potrzebach. Pora je odkryć i podać mu pomocną dłoń.
psycholog, psychoterapeuta Klaudia Put