Życie w biegu i stresie, popadanie w pułapkę nieustannego porównywania się z innymi, media społecznościowe, perfekcjonizm, toksyczne relacje, wygórowane oczekiwania to tylko poszczególne aspekty, które wpędzają w depresję.
Dlaczego coraz więcej osób boryka się z ich objawami?
Co je powoduje? Co zrobić by nie popaść w tak niebezpieczną pułapkę?
Depresja należy do tzw. zaburzeń nastroju, czyli zaburzeń, których objawy koncentrują się zwykle wokół nieprawidłowej regulacji nastroju – np. utrzymującym się smutku, nadmiernej drażliwości i wybuchach gniewu, utraty zainteresowań i zdolności do odczuwania przyjemności.Depresja znacząco obniża jakość życia i powoduje cierpienie osoby chorującej, zwiększa ryzyko zachorowania na inne choroby, utrudnia funkcjonowanie zawodowe oraz społeczne.
Wraz z depresją często występują zaburzenia współwystępujące. Depresji powszechnie towarzyszy lęk ( niepokojące myśli, nerwowość, niepokój.) Chociaż uczucie niepokoju jest wpisane w nasze życie każdego z nas od czasu do czasu coś niepokoi. Aczkolwiek jeśli to determinuje twoje myśli i uczucia to przeradza się w zaburzenia lękowe. Wraz z depresją często występują również zaburzenia hiperkinetyczne czy też zaburzenia paniczne.
Funkcjonowanie w dzisiejszym świecie, będąc pod wpływem mediów społecznościowych, narzucanych powinności w znacznym stopniu obciąża.
Życie w poczucie, że tylko jeśli zrobię ,, coś”, będe ,, jakiś” zasłużę na miłość, uznanie czy godne życie. Zdecydowanie nie ułatwia a co więcej wpędza w poczucie powinności, natomiast brak wykonania tego zbliża do obniżającego się nastroju. To już pierwszy krok w stronę zaburzeń depresyjnych.
A mianowicie co prowadzi do Depresji…
Po pierwsze życie w nieustanny biegu, nieustanna chęć wykonywania narzucanych ,, obowiązków” szybciej, więcej bardziej generuje chroniczny stres i obciąża układ nerwowy. Chęć spełnianie oczekiwań, widząc sztucznie napompowany świat, obserwując to jak jest kreowana rzeczywistość, mamy poczucie powinności. W głowie pojawiają się myśli porównując siebie do innych ( modeli masek przedstawianych w mediach czy na portalach społecznościowych). Co powinniśmy robić, jak się odżywiać czy co robić. Podejście tylko wówczas wykonując dane ,, powinności” będę wystarczająco dobra/ dobry. Ważna/ ważny, warta/ warty uwagi. To wszystko determinuje nasz nastrój, wpływa na poczucie własnej wartości. Wpędza w zaburzenia odżywiania, zaburzenia obsesyjno- kompulsywne a przede wszystkim prowadzi do coraz częstszego zaburzenia depresji. Kolejnym aspektem który finalnie może powodować zaburzenia depresyjne to Pracoholizm czy Perfekcjonizm , chęć bycia ,, ponadto” narzucanie sobie wciąż nowych wygórowanych wymagań. Sidney J. Blatt z Uniwersytetu Yale, przedstawiał destrukcyjność perfekcjonizmu jako działania dążenia do ciągłej doskonałości, w którym wysiłek jakikolwiek byśmy nie wkładali nie jest wystarczający, owa osoba za wszelką cenę próbuje unikać błędów, osiągnąć doskonałość gdyż uważa, to za jako jedyny sposób na zaakceptowanie siebie a co więcej zyskanie akceptację otoczenia. Perfekcjonizm czyli stawianie sobie i zmierzanie ku realizacji nierealistycznych, skrajnie wysokich wymagań wobec siebie, które w przypadku niepowodzenia lub jakiegokolwiek odstępstwa prowadzą do obniżenia poczucia własnej wartości.
Oczywiście nie ma nic złego w byciu sumiennym czy skrupulatnym. Aczkolwiek cienka linia dzieli zdrowy rozsądek od zaburzenia. O Chorobliwym dążeniu do doskonałości mówimy wówczas, gdy przymus robienia wszystkiego najlepiej, jak to możliwe ,, perfekcyjnie “ staje się natręctwem nad którym ciężko zapanować, które determinuje i w znacznym stopniu odbija swój ślad na życiu codziennym. Perfekcjonizm, rozumiany jako zaburzenie, prowadzi do destrukcji osobowości i relacji interpersonalnych. Odbija swoje piętno na bliskich relacjach partnerów a także funkcjonowaniu całej rodziny.
To tylko kilka aspektów, które przyczyniają się do coraz częstszej diagnozy zaburzeń depresyjnych. Depresja jest ciężką choroba odbierająca satysfakcję i radość życia. Coraz częściej prowadzi do niepełnosprawności a również śmierci.
Dlatego tak ważna jest uważna obserwacja i świadomość jej objawów, w sytuacji ich wystąpienia warto skonsultować się ze specjalistą.
Zadbać o siebie i swoje zdrowie.
pozdrawiam psycholog psychoterapeuta Klaudia Put